Dit is gewoon wat water op het raam. Maar zo lijkt het ook wel een laagje bladgoud. Of verf die met een spuitbus opgespoten is. Of een olieplas. Of een vage Barbapapa. Lees verder
Categorie: Rosanne fotografeert
Soms komen daar mooie foto’s uit.
Pillen
Wonderbaarlijk hoe vaak een mens ziek kan worden. Ok, niet echt ziek, maar wel met een flinke verkoudheid. Zo flink dat je er toch één of twee dagen beroerd van bent en eigenlijk niet zoveel kunt doen. Er gaan jaren voorbij dat ik er geen last van heb. Of nou ja, een keer per winter ofzo. Maar dit jaar pak ik ieder virus mee.
Het begon in de winter, ergens in januari. Toen werd ik ongeveer om de twee weken geveld door zo’n virus. Na zo’n vier keer was het gelukkig voorbij. Nu ben ik aan een tweede ronde begonnen. Twee weken geleden en nu weer. Ik ben moe, heb keelpijn en er komt niets uit me, behalve snot dan.
Wat zou het toch zijn? Ik eet best gezond. Veel groenten en al bijna een jaar zit zelfs fruit standaard in mijn dagelijkse voedselpakket! Bewegen zou ik misschien wat meer kunnen doen, maar als ik steeds ziek ben lukt dat ook niet!
Nou ja, ik leg me er maar bij neer. Op de bank met een boek en een filmpje. En morgen is vast alles beter!
Dansende lichtjes
De reiger
Ik ben een reiger en ik ben een roeipotige. Tja, daar heb ik ook niet om gevraagd, maar het is soms best handig bij het zwemmen. Ik behoor daarmee ook tot de clade van de zogenaamde watervogels. Ja, de wereld van een reiger is er niet zomaar een.
Vaak sta ik een beetje aan de waterkant te staan, zoals ik hier ook deed:
Misschien zie je me niet zo goed, maar dat komt doordat de fotograaf te lui was om dichterbij te komen. Misschien dacht ze ook wel dat ik dan weg zou vliegen, waar ze weleens gelijk in kon hebben.
Anywayz, aan de waterkant staan is een van mijn lievelingsbezigheden. Er is zoveel te zien! Mensen die voorbij fietsen, vogels die voorbij vliegen, eenden die voorbij zwemmen. En natuurlijk vissen en kikkers. Meestal eet ik op een dag heel wat vissen. Het liefst voorns, kleine koikarpers en goudvissen. Voor de goudvissen moet ik meestal wel naar een vijver. Soms, als ik zo’n lekker visje probeer te vangen, komt er opeens een mens op me afgerend. Dan ga ik er meestal maar vandoor, want ik heb geen zin in zulk gezeur.
Weet je wat ook een lekker maaltje is? Kuikentjes. Die slok ik in een hap naar binnen. Heerlijk. Helaas zijn die maar een bepaalde tijd in het jaar te krijgen, dus als je er een weet te bemachtigen mag je je gelukkig prijzen.
Er is veel over mij geschreven. Ik vond zelfs een beschrijving van het geluid dat ik maak: een diep, rauw “schraatsj” in de vlucht (ook wel beschreven als “grrèngk”). Mocht je zoiets horen, maak dan even een schraatsje of grrèngkje terug. Dat vind ik wel gezellig.
____
Ik maakte een jaar lang iedere dag een foto. Dat resulteerde in 366 foto’s. Dit is er een van.
Gezelligheid 2.0
Kikker
Wat heb ik toch een lieve broer. Op het moment van schrijven zit ik met hem aan tafel, omdat hij me de afgelopen nacht onderdak heeft geboden. Ik mocht zelfs zijn laatste plakje ontbijtspek opeten.
Lang geleden was hij al zo lief om me deze kikker te geven:
Het is best fijn om een Vermaat te zijn.
____
Ik maakte een jaar lang iedere dag een foto. Dat resulteerde in 366 foto’s. Dit is er een van.
Reiziger
Wie reist, komt op stations terecht. Weet jij waar deze zijn?
____
Ik maakte een jaar lang iedere dag een foto. Dat resulteerde in 366 foto’s. Dit zijn er een paar van.
Wazige plaatjes
Ik maak het liefst foto’s zonder flitser, ook en vooral in het donker. Gebruik je wel een flitser, dan wordt alles zo wit belicht en ziet een feestje er heel niet zo gezellig uit als het was. En ook andere dingen dan feestjes zien er vaak minder mooi uit. Nu weet ik wel dat je je flitser ook op zo’n manier kunt gebruiken dat het wél mooi wordt, maar ik ben te lui om uit te zoeken hoe je dat dan precies moet doen. Lees verder
